Współczesna Republika Turecka została założona w 1923 roku z pozostałość pokonanego w I Wojnie Światowej Imperium Osmańskiego. Jej twórcą był wojskowy Mustafa Kemal. Urodził się w Salonikach (obecnie Grecja) a wykształcenie uzyskał w Liceum Wojskowym w Monastyrze (obecnie Bitola w Macedonii Północnej). Sławę zyskał jako dowódca w czasie bitwy o Gallipoli (1915 – 1916). Walki na półwyspie w europejskiej części dzisiejszej Turcji również walnie przyczyniły się do utworzenia tożsamości narodowej Australijczyków i Nowozelandczyków. Ponieśli oni wielkie straty w czasie kampanii. Zarówno w Australii jak i Nowej Zelandii 25 kwietnia (dzień rozpoczęcia operacji) jest obchodzony jak dzień Anzac (skrót od Australian and New Zealand Army Corps) upamiętniający poległych żołnierzy. Jest to święto państwowe. Bitwa na półwyspie Gallipoli wywarła wielki wpływ na stworzenie nowoczesnej Turcji, Australii i Nowej Zelandii. Pod przywództwem Mustafy Kemala Turcja przyjęła radykalne reformy społeczne, prawne i polityczne stając się nowoczesnym państwem. Ze względu na swoje osiągnięcia przyjął nazwisko Atatürk, czyli „Ojciec Turków.” Po okresie rządów jednej partii rozpoczął się eksperyment z polityką wielopartyjną. Doprowadził on do zwycięstwa wyborczego opozycyjnej Partii Demokratycznej w 1950 roku i pokojowego przekazania władzy. Od tego czasu nastąpił rozwój tureckich partii politycznych. Demokratyczne rządy były zagrożone przez okresy niestabilności i przewrotów wojskowych (1960, 1971, 1980), które w każdym przypadku ostatecznie skutkowały przekazaniem władzy politycznej cywilom. Turcja wstąpiła do ONZ w 1945 r., a w 1952 r. została przyjęta do NATO. W 1963 została członkiem stowarzyszonym Wspólnoty Europejskiej. W 2005 roku rozpoczęła rozmowy akcesyjne z UE. W ciągu ostatniej dekady reformy gospodarcze w połączeniu z pewnymi reformami politycznymi przyczyniły się do wzrostu gospodarczego. Został on spowolniony w ostatnich latach.
Flaga
Ma kształt prostokąta z białym półksiężycem i pięcioramienną gwiazdą na czerwonym tle. Oficjalnie została przyjęta w 1936 roku. Nawiązuje ona do flagi Imperium Osmańskiego z 1844 roku. Istnieją różne interpretacje pochodzenia i znaczenia symboli znajdujących się na fladze. Jedna z historii nawiązuje do słynnej bitwy na Kosowym Polu z 1389 roku. Wtedy wojska sułtana Murada starły się z siłami koalicji pod przywództwem serbskiego księcia Lazara Hrebeljanovića. Po zaciętej bitwie tureccy wojacy szukali w nocy swoich poległych towarzyszy. Znaleźli ich w kałuży krwi w czasie gdy jasno świecił księżyc i gwiazda polarna. Księżyc i gwiazda wcześniej były wykorzystywane w emblemach przez Bizancjum. Inne wytłumaczenie mówi, że półksiężyc jest utożsamiany z przynależnością religijną Turków. Natomiast biała gwiazda reprezentuje różnorodność kultury tureckiej. Czerwony kolor ma symbolizować krew przelaną w walce o niepodległość.
